honderd dagen

Hallo allemaal,
Het gaat niet zo zijn dat ik om de paar dagen ga schrijven, maar dit moet ik even kwijt. Het was vandaag de herdenking van het feit dat de Grote Leider 100 dagen geleden is overleden.

Gisteravond gehoord dat we vandaag moeten aantreden voor de herdenking van de 100ste sterfdag van Kim Jong Il. Na om 9.00 uur van huis te zijn opgehaald, naar een verzamelplaats gereden. Hier werden de auto’s en iedereen daarin gecontroleerd. 9.30 uur reden we in konvooi door een geheel afgezette stad. Aangekomen op het Kim Il Sung plein werden we weer gecontroleerd, waarna we in groepjes voor de ingang werden gereden. Officieel moest er in iedere auto een gewapende soldaat mee, maar in de Rode Kruis auto’s mogen geen wapens, waardoor er voor ons een uitzondering gemaakt werd. Wel werden we daardoor extra steng gecontroleerd. Na nog een keer te zijn geïnspecteerd, mochten we naar binnen. Aangezien we genodigden waren, mochten we op de gigantische tribune plaatsnemen. Toen we op de tribunes aankwamen, konden we over het gehele plein kijken. Wat we daar zagen is onmogelijk te beschrijven. Honderden duizenden mensen stonden op het plein en aan de overkant van de rivier, ook de straten naar het plein toe stonden helemaal vol. De mensen aan de randen van het plein hadden rode vlaggen bij zich en de binnenste tig rijen waren voor het leger, wat verschillende kleuren strepen door de massa zorgde. De plechtigheid begon met een fanfare, waarna we minuten lang gebogen stonden, als eerbetoon. Vervolgens werden er toespraken gehouden (waar we dus niets van verstonden). Na afloop weer de fanfare en tot slot weer buigen tijdens de kanonschoten. Toen was het dus echt afgelopen en binnen enkele minuten was het gehele plein leeg. Terug naar de auto’s en naar huis. Een heel spektakel. Fototoestellen mochten helaas niet mee, dus geen eigen foto’s, maar wel van de officiële pers waar ik ook op sta (wel goed zoeken).