Thuis

Ondanks dat mijn missie in Syrië echt afgelopen is, toch nog even een kort berichtje. Het is namelijk een geheel nieuwe ervaring om weken lang thuis te zijn. En met thuis bedoel ik dit keer ook echt thuis.

Ik ben volop aan het genieten van mijn nieuwe huisje aan de rand van het bos. Dagelijks minimaal 1 keer, maar meestal vaker, het bos in. Gewoon een stuk wandelen, een rondje hardlopen of even lekker ergens zitten. Wat is Nederland toch mooi en wat een voorrecht om bij een van de mooiste plekken van Nederland te mogen wonen. Bijna dagelijks ga ik naar mijn favoriete plekje om gewoon te zitten genieten van al dit moois en de stilte waarmee dit gepaard gaat. Natuurlijk bof ik natuurlijk ook dat het een erg mooie zomer is.

Ondertussen begint mijn nieuwe huisje steeds meer op een thuis te lijken. Op enkele details na, het blijft natuurlijk een “ongoing process”, is alles zo langzamerhand aanwezig en op zijn plaats en heb ik nog meer tijd om te genieten.

Om toch met beide benen op de grond te blijven en om er voor te zorgen dat mijn dagen niet allemaal op elkaar gaan lijken, ben ik 1x/ week vrijwilligerswerk gaan doen. Voor het Nederlandse Rode Kruis help ik wekelijks bij de opvang van vluchtelingen uit de Oekraïne die op Utrecht CS aankomen. Een nuttige en interessante bezigheid die ook nog eens nuttig is voor mijn nieuwe missie, want in september vertrek ik naar de Oekraïne om daar te gaan helpen. Uiteraard begint dan ook weer een nieuw verhaal op deze blog. Dus tot snel,