Langzaam maar zeker

De laatste maand van mijn missie in Irak is aangebroken, dus als het goed is wordt dit mijn laatste berichtje vanuit Irak. Aan het einde van september kom ik voor een korte vakantie naar Nederland om vervolgens in oktober naar Syrië te verhuizen. Mijn huidige en nieuwe adres liggen slechts enkele honderden kilometers uit elkaar, maar de verhuizing zal toch met een omweg moeten gebeuren.

Uiteraard blijft het grote verhaal hier (en zo’n beetje overal op de wereld) de Corona pandemie. Ondanks dat alle maatregelen er voor zorgen dat we nog steeds kunnen blijven werken, maar wel een stuk rustiger. Doordat we maar 1 patient tegelijkertijd in het revalidatie centrum mogen hebben en we na elke patient het hele centrum moeten desinfecteren, kunnen we maar enkele patiënten per dag behandelen. Dit blijft ook zo, ondanks dat de overheid gedwongen is geweest om alle overige maatregelen schrapen. Het werd voor veel mensen echt onmogelijk om zich nog langer aan de regels te houden. Veel mensen hebben, als ze geen werk hebben, ook geen inkomen en een vangnet zoals in Nederland is er niet. Als je zo weinig verdient, heb je ook geen buffer op kunnen bouwen. Dus betekent het: geen inkomen, geen eten op tafel. Geld om bijvoorbeeld een mondkapje aan te schaffen is er dus helemaal niet.

Doordat we zo weinig patiënten kunnen behandelen, moeten we keuzes maken. Wij hebben besloten om ons vooral op kinderen te richten. De spontane actie van mijn nichtje om wat van haar speelgoed mee te geven om aan kinderen in Mosul te geven, komt dus erg goed uit. De kinderen hier hebben niet zo veel speelgoed en zijn er erg blij mee.

Ondanks alle voorzorgsmaatregelen hebben we ook nog eens het hele revalidatie centrum een week moeten sluiten. Een collega kwam ziek op het werk en het duurde even voordat wij hem konden overtuigen om het centrum te verlaten. Het gevolg dat eerst het centrum een paar dagen dicht moest om vervolgens geheel ontsmet te worden.

Naast de Corona hebben we ook nog eens extra dagen vrij gehad vanwege het Islamitische Nieuwjaar. Hopelijk wordt september een meer productieve maand. We zullen het af moeten wachten.