Incredible India

De laatste tijd stond in het teken van de spanningen tussen Pakistan en India. Heen en weer werden vijandelijkheden uitgewisseld en de spanning steeg en steeg. Voor enkele dagen was zelfs het luchtruim van Pakistan gesloten voor alle commerciële vluchten. Dit klonk niet te vervelend, aangezien we in de buurt van het vliegveld wonen en we dus een rustige tijd tegemoed konden zien. Helaas is het ook een militair vliegveld, en dus vlogen nu de straaljagers de hele dag (en nacht) af en aan. Ook voor het werk is het niet al te leuk. De meeste van de revalidatie centra die we ondersteunen liggen buiten Peshawar en dus moeten we veel reizen. Door de spanningen is dit helaas (hopelijk tijdelijk) niet mogelijk. Wij zijn dus behoorlijk belemmerd in ons werk.

De hoogste tijd dus om er even tussenuit te gaan. Ik zou ik niet zijn, als niet zou proberen om het schijnbaar onmogelijke te doen en dus plande ik een vakantie naar India. Eerst maar een visum aanvragen, kijken of dat lukte. Dit ging verbazend makkelijk. Kleine anecdote: voor de aanvrag van mijn visum, moest ik aangeven in welke landen ik de afgelopen 10 jaar geweest was. Er was ruimte voor 5 landen, maar uiteindelijk kwam ik op een kleine 40 landen en dus moest ik een bijlage toevoegen.

Nadat het visum was geregeld, was de rest ook geen probleem, dus ging ik op zaterdag 16 maart ‘s ochtends vroeg naar het vliegveld en kon de reis beginnen. Wel weer even spannend bij de douane, met een ticket naar New Delhi, maar ook dit leverde verrassend geen problemen op. Het enige probleem dat ik op mijn reis ondervond, voor wat betreft de relatie tussen Pakistan en India, was dat vluchten van en naar India nog steeds niet door het luchtruim van Pakistan mogen en ze dus behoorlijk om moesten vliegen, met een behoorlijke vertraging tot gevolg.

Iets vertraagd, kwam ik zonder problemen in New Delhi aan, ook de douane hier gaf geen problemen. New Delhi is een grote, drukke en vieze stad, maar gelukkig bleef ik hier maar 1 nacht. De dag na aankomst had ik een ochtend tour door de stad en kon ik wat hoogtepunten van de stad bekijken. Daarna ging ik naar Agra, bekend om de Taj Mahal. Dit moest 1 van de hoogtepunten van de reis worden. Toen ik ‘s avonds in mijn hotel aankwam, bleek het inderdaad een hoogtepunt te zijn. Vanaf het dakterras van mijn hotel had ik een prachtig uitzicht op de indrukwekkende Taj Mahal. Heerlijk dinerend, met een cocktail was het genieten echt begonnen. De volgende ochtend vroeg op voor het daadwerkelijke bezoek aan de Taj Mahal. Wat van veraf al indrukwekkend was, was van dichtbij nog veel impossant. Ik weet niet helemaal wat het was, maar het was adembenemend. Een gigantisch wit marmeren gebouw in een grote perfect symmetrische tuin (net als het gebouw zelfs overigens). En aangezien we daar waren tijdens de zonsopkomst, veranderde het gebouw van grijs, via rood/oranje naar spierwit. Ik had niet verwacht zo onder de indruk van een gebouw te kunnen zijn.

Na de Taj een snel ontbijt en een kort bezoek aan Agra-fort en dan door naar het echte doel van de vakantie, Ranthambore NP, het tijger reservaat van India. Ik zou hier in totaal 4 dagen op safari en dus op zoek gaan naar de tijger. Ondanks het mooie landschap, leek het geluk mij dit keer niet toe te lachen, aangezien ik de eerste 3 dagen niet verder ben gekomen dan een voet afdruk van een tijger (en een beer). Ik begon inmiddels behoorlijk ongerust te worden, want hier kwam ik speciaal voor. Ook het kleurrijke Holi festival (waar mijn verf poeder naar elkaar gooit om het begin van de lente te vieren), kon mij niet echt van mijn ongerustheid af helpen. Ook de laatste dag, leek het op een teleurstelling uit te lopen. Na uren in het park te hebben gereden, besloten we terug te gaan. Terwijl we achteruit reden om een plek te zoeken om om te keren, kwam er echter ca. 10 meter van ons vandaan een giganstische mannetjes tijger uit de bosjes te voorschijn. Ik was zo onder de indruk van deze 300 kg wegende kat, dat ik vergat om mijn camera te gebruiken. Gelukkig ging de tijger even verderop rustig liggen en had ik alle tijd om foto’s te nemen. Met deze ervaring was mijn vakantie toch nog geslaagd, en hoe.

Later die dag vertrok ik naar mijn laatste bestemming in India, Jaipur. Na het zien van de Taj Mahal en de tijger, was mijn echte interesse echter verdwenen en viel deze stad wat tegen (alweer druk en vies en dit keer ook vol met toeristen). Ik was blij dat ik de volgende ochted vroeg weer naar huis ging.

Dit ging echter iets moeilijker dan de heen reis. Aangezien zowel de vlucht naar Jaipur als vanaf Jaipur vertraging opliep (vanwege het omvliegen), miste ik mijn vlucht van Sharjah naar Peshawar. Aangezien de volgende vlucht pas een dag later vertrok, werd ik door het luchtvaartmaatschappij in een mooi hotel gezet (ik moet zeggen dat ik dit niet verwacht had van een prijsvechter als Air Arabia). Ik zat dus een hele dag in Sharjah (Een van de Verenigde Arabische Emiraten) en ja wat moet je dan doen. Ik besloot mijn vakantie dus iets te verlengen en een city tour eindigend op het strand te gaan doen. De city tour was niet echt interessant, maar het strand was heerlijk.

De volgende dag dus terug naar Peshawar, waar het nu duidelijk lente is geworden. Wat een paar weken geleden nog de maximale temperatuur was (17 C), is nu de minimum temperatuur. Overdag bereikt het inmiddels de 30 graden. Dit terwijl het pas eind maart is, dit voorspelt wat voor de komende maanden.