November: laatste maand

Hallo allemaal,

In mijn vorige verslag geschreven dat het volgende verhaal waarschijnlijk uit Nederland komt. Nee, dus. Deze komt nog uit Turkije, maar het is wel het laatste verhaal van deze reis. Door enkele gebeurtenissen hier, heb ik besloten om te stoppen met deze missie.Een moeilijke, maar goede beslissing.

De alweer bijna 3 maanden hier, heb ik mij vooral beziggehouden met het opzetten van een nieuwe project. Dit project moet honderden slachtoffers van het conflict in Syrie aan een prothses helpen. Een heel project om aan mee te werken, maar ook erg intensief en frustrerend. Soms lijkt het wel alsof wij de enige zijn die dit willen en worden we aan alle kanten tegengewerkt. Continue aanpassen van het project door nieuwe en vaak onvoorziene omstandigheden. Afgelopen week is het project dan eindelijk in zeer afgeslankte vorm van start gegaan. Voor mij zit het werk er dus min of meer op.

Deze beslissing enkele weken geleden genomen en aangegeven. Aangezien alles min of meer vast stond, had ik nu ook wat meer tijd om te ontspannen. De eerste 2 maanden 24/7 aan het project gewerkt en nu was het mogelijk om de weekenden vrijaf te nemen. Hier heb ik gelijk maar gebruik van gemaakt.

Vorige week een weekendje naar Antakya (Turkije) gegaan. Heerlijk om vrij door de stad te kunnen lopen. Nu ook pas duidelijk geworden hoe hard conditie achteruit kan gaan. Ik was van plan om de hele dag door de stad te lopen, maar dat was onmogelijk. Elk half uur moest ik even uitrusten omdat ik buiten adem was. Niet alleen vanwegen een slechte conditie, maar ook doordat de week daarvoor in een onhandige actie een rib gebroken had. Gewoon een kwestie van iets verder over de armleuning van een stoel hangen, dan fysiek mogelijk is. Zo zie je maar, zonder iets te doen, kun je toch geblesseerd raken.
Maar met half uurtje lopen, paar minute rust en geen haast, zie je toch veel van de stad. Mooi park, oude moskeen en kerken en natuurlijk de oude markt. Hoe oosters kun je het hebben in de smalle straatjes, met de geuren van fruit en diverse kruiden. Vervolgens 's avonds lekker eten en daan de Jacuzzi in (jawel, kleine verrassing: Jacuzzi in mijn hotelkamer).

Nu mijn laatste weekend hier aan de kust in Iskendurun. Vanmorgen eerst een lange bergwandeling gemaakt. Dat ging weer goed, op enkele zware klimmen na, waarbij mijn rib toch weer gevoelig werd.Mooie omgeving van groene bergen en kleine dorpjes. Daar wat drinken (thee natuurlijk) in het thee huis en lachen met de lokale bevolking. Het blijft toch mooi hoe je met elkaar kan lachen, terwijl je elkaars taal nauwelijks spreekt / verstaat.
Na een paar uur even uitrusten op het strand om vervolgens een frisse duik in zee te nemen. Een beetje fris, maar vooral boven water. Ik werd wel raar aangeken door de Turkse mensen (in winterjassen, want het is al onder de 20 graden).
Morgen maar hetzelfde soort programma en vol nieuwe energie mijn werkzaamheden afronden en goed overdragen en dan....
Vrijdag vlieg ik naar huis. Precies op tijd om een verlaat Sinterklaas feest te vieren!
Ik heb besloten om in ieder geval de rest van 2013 thuis te blijven en hopelijk in Januari weer op een nieuwe missie te gaan. Uiteraard komt dit ook op deze blog te staan.