2 weken hier

Hallo allemaal.
Het is nu 2,5 weken geleden dat ik in Utrecht op de trein stapte om dit nieuwe avontuur aan te gaan en 2 weken geleden dat ik hier aankwam. Het lijkt echter al veel langer geleden. Deze dagen zijn namelijk zeer hectisch geweest en er is heel veel te doen.

Zaterdag 21 September kwam ik hier aan. Aangezien ik maar een paar dagen samen met mijn voorganger had en het om een zeer uitgebreide functie met veel verschillende dingen gaat, direct maar begonnen met de overdracht. Dit vulde de eerste 3 dagen van ca. 8.00 tot 22.00 uur. Dus weinig anders gedaan dan nieuwe informatie op proberen te slaan en slapen.

Aangezien ik een regionale functie heb, stapte ik dinsdag 24 september al weer op het vliegtuig naar Jordanië voor een regionale bijeenkomst. Woensdagochtend vroeg aangekomen en na een paar uurtjes slaap, op naar kantoor. Weer nieuwe informatie en toch ook (met mijn frisse inbreng) belangrijk geweest voor het bepalen van de strategie in de regio voor de komende maanden. Helaas niets van Amman kunnen zien, aangezien de bijeenkomst tot vrijdagavond was en we zaterdagochtend zeer vroeg alweer vertrokken. Nog wel de Dode zee kunnen zien, maar dan vanuit het vliegtuig. Toch wel vreemd dat als je vanuit Amman naar het noorden moet vliegen, je over Eypte moet vliegen. Het luchtruim van Syrie is namelijk gesloten en over Isreal vliegen was ook geen optie. Zo zie je op je schermpje eerst de afstand tot de eindbestemming alleen maar toenemen en later zowel de afstand tot de bestemming als de afstand vanaf het vertrek afnemen.

Vorige week zondag dus eindelijk een dagje rust. Dat betekent een beetje lui lezen, computeren e.d. Vanwege de veiligheid mogen wij ons niet buiten ons huis bewegen. Er is hier welgeteld 1 supermarkt waar we naar toe mogen en 3 restaurants. Als we daar naar toegaan, moeten we van te voren toestemming vragen van de hoofd beveiliging en dan komt er een auto met chauffeur voorrijden die ons tot aan de deur van de bestemming rijdt en daar blijft wachten tot we klaar zijn en ons weer naar huis (of kantoor) brengt. Elke keer als we vertrekken en op lokatie aankomen, moeten we dat via onze mobiel melden bij de beveiliging. Het is dus een redelijk eentoning leven hier. Toch lijkt alles hier rustig. Vooral in de nachts horen we wel eens schoten en afgelopen nachte een aantal explosies, maar duidelijk ver genoeg weg om ongerust te worden. Het probleem is meer, dat je nooit weet wanneer het wel dichterbij komt. Goede informatieposten in de wijde omtrek moet dit een beetje voorspellen en verder dus safety first.

Gisteren moest ik om leveranciers van hulpmiddelen te bezoeken en paar uur rijden hier vandaan. Vreemd hoe je direct in een andere wereld terecht komt. Een redelijk grote en veilige stad, waar we tussen de middag even lekker hebben rond kunnen wandelen en op een terrasje te kunnen zitten. Een wereld van verschil dus, maar lekker om er even uit te kunnen zijn. 's Avonds waren we door onze huisbaas uitgenodigd voor een BBQ in de tuin van ons eigen huis. Een gezellige avond en een goede manier om het weekend te beginnen.