Zuid-Afrika en Mozambique

Na een paar interessante maar ook intensieve maanden, was het weer de hoogste tijd voor een korte vakantie. Aangezien ik vorig jaar op safari alleen 4 van de BIG-5 had gezien, was het grote doel om de 5 compleet te maken. De neushoorn moest nog aan het lijstje toegevoegd worden. De grootste kans om die te ontmoeten bleek in het Krugerpark in Zuid-Afrika, dus die keuze was snel gemaakt. Maar om nou alleen voor een neushoorn naar Z-Afrika te reizen, ging mij toch iets te ver. Er moest dus nog een “bijzondere” draai aan gegeven worden. Na enig zoeken, kwam ik uit op een wandelsafari met overnachtingen in de bush. Het zal wel niet zo avontuurlijk zijn als dat het klinkt, maar leuk om te proberen. Dit was dus besloten, maar Krugerpark heeft 1 groot nadeel, het heeft geen strand. Dus de vakantie maar opgesplitst in een weekje Kruger en een weekendje strand in de buurt. De keuze viel uiteindelijk op Maputo in Mozambique.

Dankzij de hectiek op het werk, was er weinig tijd om uit te kijken naar de vakantie, maar plotseling was het dan toch zover. Het avontuur begon al direct op het vliegveld van Addis Ababa. We hadden wat vertraging (maar dat is niets bijzonders), wel dat de vertraging werd veroorzaakt door een of andere hoge pief, die met ons mee zou vliegen. Ik weet nog steeds niet wie het was, maar hij was wel zoo belangrijk dat het niet met het gewone volk kon instappen. Nadat wij allemaal binnen waren en zonder informative nog hadden gewacht. Vertrok het vliegtuig eindelijk. Niet om naar de startbaan te taxien, maar om ergens anders weer te stoppen. Motoren gingen weer uit en de deur werd geopend. We moesten nog iemand oppikken, zo werd verteld. Terwijl wij daar weer stonden te wachten, werd de rode loper uitgerold en kwam er een heel blik nette pakken (en een paar van de medailles kromlopende militairen) rustig aangewandeld. Pas nadat ze allemaal gedag hadden gezegd kon die arme man (of vrouw, dat kon ik niet zien aangezien zij helemaal voorin en ik natuurlijk helemaal achterin zat) instappen. Toen het vliegtuig eenmaal weer in beweging kwam, werd ik wel heel vriendelijk uitgezwaaid (en die dome stewardess nog vragen waarom ik terugzwaaide, het immers duidelijk niet voor mij bedoeld). De vlucht naar Johannesburg verliep verder soepel en we haalde heel wat van de verloren tijd in.

Om eerst een beetje bij te komen en niet gelijk op safari te moeten, ben ik 1 dagje in Johannesburg gebleven. Ik was het in de drukte bijna vergeten dat ik daar nog kennissen had wonen. Gelukkig, net op tijd nog iets kunnen afspreken, waardoor ik een gezellige avond heb door kunnen brengen. De volgende dag laat opgestaan en een beetje door de stad gelopen. Voor musea of iets dergelijks was het la te laat, maar gelukkig lag het Mandela-plein op loopafstand en daar was het gezellig druk. Wel vreemd om helemaal in kerstsferen te zijn, terwijl ik daar in korte broek en T-shirt rond liep.

De volgende dag redelijk uitgerust op weg naar de safari. Aan het einde van de middag eindelijk aangekomen in de buurt van Hoedspruit. Van de bus bijna direct in de safari-auto gestapt voor een schemer en nacht safari. Direct op een kudde olifanten gestuit, waar we vol vermaak lang bij hebben staan kijken (nadeel dat we weinig tijd meer over hadden om iets anders te zien, maar het was de moeite waard). Later die avond naar een plek gereden waar we met een grote groep een Bushbraai hadden. Na afloop ging bijna iedereen we gen bleven we met een groepje van 5 mensen, plus 2 guards) over, want wij zouden die “domme” mensen zijn, die niet terugkeerden naar de lodge, maar daar bleven slapen. Nauwelijks waren de anderen weg, of we hoorden geritsel in de struiken. Bij nadere inspectie bleek da teen Hyena en een stekelvarken kwamen kijken of we wat over gelaten hadden. Het stekelvarken was duidelijk wat schuwer dan de Hyena, want de laatste konden we tot op een paar meter benaderen (of benaderde hij ons, of misschien wel allebei). Na gezellig gekletst te hebben, zijn we toch maar naar onze slaapplaatsen gegaan: een 2 meter hoog platform enkele tientallen meters van waar wij gegeten hadden. Nog uren hebben we wakker gelegen om naar de geweldige sterrenhemel te kijken en naar alle geluiden te luisteren. Uiteindelijk won de slaap het toch, maar een paar uur later werden we toch weer wakker. Om ons heen waren de leeuwen actief geworden. Al seen stereo hoorden we de brullen van 2 groepen aan beide kanten van ons. Een schitterend hoorspel, waar we niets anders dan met ontzag naar konden luisteren.

De volgende dag toch vroeg op en na een kort ontbijt begon de wandeling. Eerst met de auto naar de rivier en daar maar rondlopen en hopen dat we iets tegen kwamen. Tijdens het wandelen, veel geleerd over de planten en dieren en de sporen die ze achterlaten. Bij de rivier aangekomen, konden we vol bewondering staan kijken naar de Nijlpaarden, Giraffes, Bavianen, Krokodillen, maar ook de kleine dierenvriendjes als torretjes en schorpioenen werden niet vergeten. De natuurlijk blijft toch iets indrukwekkends en moois, zeker om het van zo dichtbij te mogen ervaren ipv vanuit een auto. Het spannendste was wel dat we na de wandeling een olifant zagen. We besloten de auto te parkeren en hem lopen te gaan bekijken. Toen we aankwamen op de plek waar we hem zagen, was hij natuurlijk al verdwenen, dus moisten wij zijn sporen maar volgen. Hij bleek echter veel harder te lopen dan wij, dus hebben wij hem nooit meer gevonden. ‘s Avonds moe maar voldaan een andere observatie post uitgezocht om de nacht door te brengen. Deze nacht was ontstuimig en dreigde naar een flinke tropische bui. Nog even getwijfeld om naar een lodge te gaan, maar gelukkig werd besloten het er op te wagen. Door de bewolking was de sterrenhemel niet te zien en was het aarde donker en stil (op de wind na, die de slaapzak al seen ballon opblies als je deze niet strak dichtbond). Om een uur of 3 werd ik wakker gemaakt door de guard die naast mij lag te slapen. Hij hoorde iets end us besloten we te gaan kijken. Toen we met de zaklamp op het geluid richtten, zagen we een gignatische leeuwin 2 meter van ons vandaan naar ons kijken. Een prachtbeest, die helaas van ons shrok en het op een lopen zette. Weinig tijd gehad om dit beest goed te bekijken. De rest van de nacht alleen nog haar gebrul gehoord.

De volgende dag met de auto Krugerpark in. Al bij de ingang werd mijn oorspronkelijke doel van deze reis gehaald. Vlak naast onze auto kwamen 2 Neushoorns aangewandeld. Prachtige beesten die helaas wel met uitsterven bedreigd zijn. Ze liepen naar een poel toe om te drinken, maar 1 van de 2 vond dat niet genoeg en ging heerlijk badderen. Mijn dag kon al niet meer stuk, maar we hebben nog veel dieren mogen spotten. Uiteindelijk van de BIG-5 alleen het luipaard niet gezien. Wel hele kuddes olifanten, waar er op dit moment veel te veel van zijn in het Krugerpark. Op een gegeven moment waren we zelfs helemaal ingesloten door een grote kudde. We konden leeterlijk niets anders dan afwachten. Het bleek dat er een aantal jongen bij waren en de bullen deze voor ons wilden beschermen totdat zij voorbij waren.

Na al dit fantastische dierengebeuren, was het tijd om Zuid-Afrika te verlaten en het strand op te zoeken. Op het vliegveld van Johannesburg brak er echter een flink onweer los. Ik dacht nog: “Goede tijd om weg te gaan”, maar dat niet helemaal goed gedacht. Volgens mij nog nooit zo’n vlucht meegemaakt (zeker niet in een groot straalvliegtuig). 45 minuten lang hotsen en botsen en alle kanten opgeslingerd. Zelfs de stewardessen moesten blijven zitten. Wat ik niet erg vond, want enig eten en drinken was waarschijnlijk toch niet binnen gebleven (als het daar al zonder veel knoeien gekomen was). Uiteindelijk toch goed aangekomen. Nog even met de pilot staan praten en hij had ook wel eens aangenamere vluchten gehad. Dan maar gelijk door naar het hotel om nog even wat daglicht op het strand mee te pakken. Weliswaar zwaar bewolkt en winderig, maar het strand blijft iets speciaals voor mij. De volgende dag was de wind gelukkig gaan liggen, nog steeds niet echt zoning, maar wel lekkere temperatuur. Heerlijk over het strand gewandeld met de voeten in het water (en zoals het hoort, lichtelijk laten verbranden). Nog even bij de vismarkt langs geweest, waar ik mensen van het visrestaurant naast het hotel tegen kwam end us maar besloten om ‘s avonds daar te gaan eten. Wat een feest een mixed grill van oa kreeft, mosselen, calamari en garnalen, aan het strand bij een ondergaande zon (niet boven zee trouwens, want ik zat aan de oostkust). ‘s avonds al vast inpakken, zodat ik de volgende dag nog van het strand kon gaan genieten. Ik zou ‘s middags vliegen en dus had ik de ochtend (die nu stralend was) nog voor een strandwandeling. Nu wel met een shirt met (korte) mouwen, want de schouders vonden de zon niet zo leuk meer.

Nu weer helemaal vol energie voor de laatste weken in Ethiopië. Het wordt weer een tijd van veel reizen, want ik moet nog veel werkbezoeken afleggen. Zeg maar een flinke sprint naar de finish.