Eerste weken
Door: Guido
Blijf op de hoogte en volg Guido
26 Januari 2024 | Palestina, Khān Yūnis
Op 1 januari (gelukkig in de middag) ben ik afgereisd naar mijn nieuwe bestemming, Khan Younis in de Gaza strook.
Toch weer spannend om daar naartoe te reizen, gezien alle beelden op het nieuws en alle berichten. Tegelijkrtijd, keek ik er ook heel erg naar uit om juist de mensen in deze situatie te helpen.
Met het vllliegtuig naar Cairo (een beetje dubbel, dat ons vliegtuig vertrok naast een vlucht naar Israel) om vervolgens met de auto de Sinai woestijn te doorkruizen, lopend de grens over te gaan en dan weer met de auto verder naar onze eindbestemming. Aan de grens aangekomen, konden we de bombardermenten al horen en dat werd alleen maar erger naarmate we dichterbij Khan Younis kwamen. De timing van mijn reis was dan ook "ideaal", aangezien we arriveerden op het moment dat de focus vol op Khan Younis gericht was. De eerste 2,5 week was het hel op aarde bij ons in de buurt. Dag en nacht werd er zwaar gebomdadeerd. Ik dacht dat ik inmiddels wel wat gewend was, maar dit overtrof echt alles wat ik eerder heb meegemaakt. Niet alleen de hevigheid van de bombardementen, maar ook de stroom va zwaar gewonde mensen en de verhalen van deze mensen, die vaak bijna hun hele familie kwijt zijn geraakt, is onvoorstelbaar.
Het werk is dan ook pittig, maar vol voldoening. Alhoewel we niets volledig goed kunnen doen, aangezien er letterlijk aan alles een tekort is. Van water om te wassen, drinkwater, eten, medicijnen, tot aan matrassen om de patiënten op te laten slapen. In en rondom het ziekenhuis is een vluchtelingenkamp ontstaan, van naar officiële schatting 15.000 mensen. Tussen de gebouwen staan profiseorische tenten en ook op elke vrije ruimte in het ziekenhuis slapen mensen in de hoop veilig te zijn in het ziekenhuis en in de buurt van het Rode Kruis (wij slapen zelf ook op de grond in de gang van het ziekenhuis). Ondanks alles lijkt het leven hier, zo goed en zo kwaad als het gaat, door te gaan.
Op dit moment verplaatsen de gevechten zich meer naar het westen en lijkt het bij ons wat rustiger te zijn. Dit kunnen wij wel gebruiken, aangezien 2,5 week slecht slapen niemand in de koude kleren gaat zitten (kun je nagaan voor alle mensen die hier al maanden mee te maken hebben). Ik hoop dan ook dat de situatie snel verbetert, al heb ik daar op dit moment een hard hoofd in, maar je weet maar nooit.
-
26 Januari 2024 - 15:13
Martha Barnhoorn Van Schaik:
Hallo Guido
Ik heb de groots mogelijke bewondering voor wie je bent en voor het werk wat je doet.
Een bericht lezen van iemand die midden in deze afschuwelijke oorlog zijn werk doet, komt anders binnen dan een bericht in een krant. Waarom doen mensen elkaar dit toch aan? Ik zal dit nooit begrijpen Guido. Het zien van al dit leed en vooral het leed van de kinderen....we voelen ons machteloos. En daarom...jouw werk is geweldig! Wat zal je familie trots op je zijn....maar ze zullen zich ook veel zorgen over je maken..
Vriendelijke groet, Martha
-
26 Januari 2024 - 15:40
Marijke:
Beste Guido,
Mijn achtergrond is ook fysiotherapie. Ik heb grenzeloos bewondering en respect voor je, dat je je professie inzet voor deze mensen in Gaza. Het is ook niet een gewoon gebied maar er is een afschuwelijke oorlog gaande. Ze zullen je hard nodig hebben.
Ik ben 77 jaar en zou diep in mijn hard ook willen helpen maar dat zit er niet meer in.
Het ga je goed en pas ook op jezelf.
Groet, Marijke
-
27 Januari 2024 - 13:07
Piet Optiek:
Hoi Guido,
Helemaal eens met de gesproken woorden, wat doe je een fantastisch werk! Ik heb diep bewondering voor je.
Blijf veilig en lieve groet Piet
-
09 Februari 2024 - 09:26
Linda:
Geweldig werk doe jij. Ik heb zoveel verdriet om de mensen in Gaza. Die beelden gaan moeilijk van mijn netvlies. Gelukkig zijn er ook nog veel goede mensen op deze wereld. Blijf gezond Guido en ga door met dit prachtige werk.
-
25 Februari 2024 - 07:14
Olga:
Goedenmorgen Guido
Het is zondagochtend en ik ben diep geroerd door jouw berichten vanuit Gaza: hoe jij temidden van het grofste geweld en met alle schaarste aan voedsel, middelen en slaapplek
beschikbaar bent voor de allerkwetsbaarsten.
ik zie het voor me en voel nog meer hoe we er voor elkaar moeten zijn en moeten helpen waar we kunnen.
En jij doet het echt: dag in dag uit.
mijn diepe respect.
ik steek een kaarsje voor je op en denk aan jou en de mensen om je heen[e-1f64f][e-1f3fb]
warme knuffel
Olga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
